Curious Displays, Julia Yu Tsao tarafından 2009 yılında tez projesi olarak hazırlanmış, kurgusal tasarıma sahip yeni bir teknolojik cihaz formu. Curious Displays, tasarım araştırmalarınının bir sonucu olmasının yanı sıra, ileri ekran teknolojileri için yeni bir ürün önerisi olarak rol oynuyor. Proje, iletişimin çok boyutluluğu ile sosyal davranışlar ve etkileşimin karmaşıklığını inceleyerek, teknoloji ve cihazlarla olan ilişkilerimizi keşfediyor. Medya teknolojileri ile hali hazırdaki etkileşimimizin değişken doğası düşünüldüğünde ve varoluşun olası diğer fütürist tasavvurları için hazırlıklı olmanın sağlanması adına esas itibariyle proje kurgusal bir tasarım görevi görüyor.
Curious Displays graduate Thesis Project by Julia Yu Tsao (2009). Curious Displays functions simultaneously as a form of design research and as a proposal for a new product, a future display technology. The project explores our relationship with devices and technology by examining the multi-dimensionality of communication and the complexity of social behavior and interaction. In its essence, the project functions as a piece of design fiction, considering the fluctuating nature of our present engagement with media technology and providing futurist imaginings of other ways of being.
Curious Displays, ekran teknolojileri için yeni bir platform adına bir ürün önerisi. Sabit bir ekran formu yerine ekran yüzeyi yüzlerce sayıda ½ inch’lik ekran bloklarına bölünmüş. Her blok kendi başına bağımsız olarak hareket eden bir birim oluşturuyor ve mobilite özellikli bu birimler fiziksel yüzeyler üzerinde hareket kabiliyetine sahip birer form olarak yer alıyor. Bloklar bağımsız olarak bir diğer bloğu hareket ettirmesinin yanı sıra beraberce hareket ettiği form ile ilişkili olan pozisyonu ve rolünden de farkında olarak hareket ediyor. Bu farkındalık sayesinde, bloklar diğer bloklar ile koordinasyonunu sağlayarak amaca ve işleve uygun olacak şekilde daha geniş ekran yüzeyleri ve formları yaratmak üzere konumlarını yeniden şekillendirebiliyorlar. Böylece, bloklar dijital medyanın ürünü olan fiziksel bir cisim haline geliyor ve sadece ekranın sanal yüzeyinde yer alanların fiziksel dışavurumunu sağlayan bir araç olarak hareket ediyor.
Curious Displays is a product proposal for a new platform for display technology. Instead of a fixed form factor screen, the display surface is instead broken up into hundreds of ½ inch display blocks. Each block operates independently as a self-contained unit, and has full mobility, allowing movement across any physical surface. The blocks operate independently of one another, but are aware of the position and role relative to the rest of the system. With this awareness, the blocks are able to coordinate with the other blocks to reconfigure their positioning to form larger display surfaces and forms depending on purpose and function. In this way, the blocks become a physical embodiment of digital media, and act as a vehicle for the physical manifestation of what typically exists only in the virtual space of the screen.
Geleneksel olarak ekranlar, dijital medya içeriği ile tanımlanmış olan bir tecrübeye giriş kapısını aralayan, sabit ölçü ve oranlara sahip yüzeylerdir. Bu içerik, enformasyonal, sinematik, işitsel ve uzamsal olacak şekilde çeşitliliğe sahiptir. Bununla birlikte kullanıcı ve ekranın yüzeyinde sınırları belirlenerek tanımlanmış olan dijital birimler arasındaki ilişki iki belirgin alan arasında bölünme algısı yaratır. Tasarım, fiziksel ve sanalın bir karışımı olan karma bir alan yaratmaya başlar. Tasarım her yerde görülebilir. Belirtilen herhangi bir zamanda herhangi bir yüzeyde görünebilir ve tekrar aniden yokolabilir böylece yer tasarrufu faydasının yanı sıra arttırılmış ve etkileşimli gerçeklik sağlar. Bununla birlikte, bu çeşit kalıcı olmayan bir ortam, fiziksel dünyayı algılayışımız ile ilgili temel kurallara meydan okumaktadır. Bu durum, sanal objelerin ve birimlerin, tasarım ortamının doğasında olan anlık görünüp yokolma durumu olmadan fiziksel dünyadaki dışavurumlarını nasıl gerçekleştireceği sorusunu gündeme getirir.
Traditionally, displays are fixed-size/ratio surfaces that provide an entry point to a defined experience with digital media content. This content is varied–informational, filmic, auditory, at times even spatial. However, the relationship between the user and the digital entities within the defined surface of the screen creates a sense of fragmentation between two distinct spaces. The virtual space of the screen provides a surface for media content to come alive, but is a distinct and marked separation from the physical space that the user occupies. Projection begins to create a kind of a hybrid space for the physical and virtual to blend. Projection can appear anywhere. It can appear on any surface at any given time, and can disappear again just as quickly, providing many space-saving benefits and new opportunities for mixed reality interaction and augmentation. However, the nature of such a transitory medium defies basic rules that are core to our understanding of the physical world. This begs the question of how virtual objects and entities can manifest themselves in the physical world without the “here one minute, gone the next” nature of the projection medium.
