Çipil, okuldan arkadaşım, ressam Şevket Sönmez tarafından geçen yıl Şubat ayında ortaya çıktı. O dönemlerde Hot Injection adlı sergisinin resimleriyle uğraşırken, öte yandan da serginin kavramsal altyapısına dair metinler hazırlıyordu. Yine okuldan ortak arkadaşımız Özlem ve Mesut, Şevket’e yardımcı oluyor, Özlem ise fotoğraf makinasıyla her aşamayı belgeliyordu.
Özlem o dönem rap müziğe merak salmış, Türkiye’deki belli başlı bütün rapçilerin müziklerini indirmişti. Bunları dinliyor ve sokak sanatı hakkında konuşuyorlardı. Şevket, resimleriyle uğraşır, Arda, Mesut’un taklitlerini yaparken (Çipil), elleriyle gözlerini “çipil çipil” hale getiriyordu. Özlem de Mesut’un anlamsız bakışlarından bir fotoğraf yakalıyor ve böylelikle ortaya Mesut’un Şevket tarafından trace edilmiş Çipil karakteri ortaya çıkıyor.
Trace edilmiş Çipil karakterinin şablonunu yapan Şevket, bu imajı bir marka olarak tasarlamaya karar verdi. Ama sürekli zarar eden bir marka… Kimse Mesut’u tanımıyorken, birden Çipil karakterini herkes tanımaya başladı. Sadece Türkiye’de değil, Avrupa”da birçok yere yapıştırıldı (Louvre’a bile), Amerika, Tayland ve Kanada’da da keza. Arkadaşlarının da sayesinde her yerde bu karakteri görmek mümkün.
Şevket Çipil’le ilgili şunları söylüyor:
“Çok yoğunlaştıgım bir dönemde aklımı korumak için bir sigorta olarak başlamıştım şimdi kendisi zihnimi meşgul eden bir esere dönüştü ve hiç beklemediğim bir alan açtı önümde… Sokakla ilişkimi ve kamusal mekanlarla ilişki biçimimi değiştirdi Çipil… Özellikle çıkartmada karar kılmamın sebebi arzu edenin sökebilecek olması. Rap kültüründeki bireyci markalaşma ve her yere yazılma olayına karşıyım. Sokağın demokratik müdahale yönüne ters görüyorum aslında, sprey boyayla yazılan şeyler kalıcı olma iddiası taşıyor gibi. Oysa bu eylemin ruhuna ters. Çipil bu bakımdan da hem sokağa müdahale edip hem de kalıcı olmak için yırtınmayan bir malzemeyle yapılıyor.. Ama her şeyden önemlisi Çipil hiçbir şey kazanmıyor sürekli bütçeye zarar veriyor ve bir şekilde mutlu ediyor:)”
Louvre Museum
