Bu yazımız reklamcılara, özellikle sanat yönetmenlerine geliyor.

Montrealli sanatçı MissMe dünyanın en iyi ajanslarından birinde başarılı bir kariyer sahibiyken yeraltı sokak sanatçısı olmak için işinden istifa ediyor. Havalı insanlarla ajansta çalışmanın, büyük firmalar için büyük işler yapmanın ve iyi restoranlara gitmenin cazibesinin çok olduğunu söylüyor. Ama başka bir yandan bu hayat tarzının tüm hayatını kapladığını ve kendini köle gibi hissettiğinden bahsediyor. Kendi hayat görüşünden uzaklaştığını ve hayatta inandığı şeylere dair işler yapamadığını farkedince istifa ediyor.

İşten ayrıldıktan sonra geceleri şehirde gezip sanatını duvarlara yapıştırmaya başlıyor. Reklam ve pazarlama dünyasında kullanılan kadın cinselliği onu en çok rahatsız eden konulardan bir tanesi. Kadınların nasıl göründüğüne verilen önem ve “kadınsı” olmanın bir tane belirli bir yolu olması özgüveni oldukça etkileyen bir algı.

Bu subliminal yaptırımların da kadınları güçsüz kılmak için kullanılan bir araç olduğunu düşünüyor. Belli bir amacı olmadığını ve yaptığı işlerin sadece geleneksel medyanın veya reklamların kadın bedenini kullanmasına karşı bir ses çıkarış olarak yorumluyor.