‘Zamanı evvelde, ben diyeyim yetmiş, siz deyin seksen yıl önce, İstanbul Divanyolu’nda Selanikli Hasan Efendi’nin işlettiği ünlü bir lokanta varmış. Adı Kızılelma olan bu lokantaya Rumeli göçmenlerinin zenginleri gelir, burada ünlü Rumeli tandır kebabı yer, hemşerileriyle buluşur konuşurlarmış.
Bu müşteriler gide gele, Selanikli Hasan Efendi’nin arkadaşı da olmuşlar. Kızılelma Lokantası, sohbetinin hoşluğu ve yemeklerinin lezizliğiyle tanınırmış. Derken, günlerden bir gün, işbu arkadaşlar gazetede bir ilana rastgelmişler. Meali şöyleymiş bu ilanın:
‘Rumeli’nin nefis tandır kebabını arzu edenler. Divanyolu’nda Kızılelma Lokantası’na teşrif buyursunlar. Memnun kalacakları ümid olunur. İmza: Hasan’
Bu imza gazetede görülünce, Hasan Efendi’nin arkadaşlarını bir merak almış. Acaba Hasan Efendi darda mı kalmıştır? Bunun bir nedeni olsa gerek, diye düşünmüşler. Hasan Efendi’ye sormayı kararlaştırmışlar. Eski bir arkadaş bu görevi üstlenmiş.
– Hasan Efendi sana bir şey sormak istiyorum. Konuştuklarımız aramızda kalacak korkma. Bir sıkıntın mı var senin? Böyle bir durum varsa, yardımına koşmak bizim görevimiz. Bunca yıldır birbirimizi tanıyoruz.
– Anlayamadım? Nereden çıktı bu? Hamdolsun hiçbir sıkıntım yoktur. Arkadaşı gülerek üstelemiş.
– Hasan Efendi, çekinme söyle. Bir sıkıntın olmasa gazeteye ilan verir miydin?
Hasan Efendi üstelemenin nedenini o zaman anlamış. Bir kahkaha atarak cevap vermiş.
– Sorma Salim Efendi. Kurukahveci Mehmet Efendi’nin verdiği ilanları görünce heves ettim. Verdim bir ilan işte. Çocukluk ettim hakkınız var.’

Uzun metin sevenlerden misiniz? – Gökhan Akçura / Ivır Zıvır Tarihi 3 – Om Yayınevi