Nefis değil mi? İddiaya girerim ki bu uygulamanın başarılı olduğunu anlamanız 2 saniyenizi almamıştır. Neden bunu hemen sezdiniz peki? 2 nedeni var, biri soyut diğeri somut:
1) İnsan evladının iletişim kurmaktaki en temel ihtiyacı bir şeyi iletme isteğinden kaynaklanmaz, anlaşılma isteğinden kaynaklanır. Anlaşıldığımızı hissetmenin en ilkel yolu da taklittir. Bu, işin soyut tarafı. (Karşılıklı konuşma esnasında vücut dilindeki paralellik gibi.)

Neat isn’t it? I bet it took you only a moment to figure out this is a successful application. Why would you intuitively feel this way? 2 reasons, abstact and concrete:
1) The basic human need for communication does not stem from the desire to communicate but from the desire to be understood. The most primitive way to tell if we are understood is by imitation. That’s the abstract part. (Think of imitation in the context of body language.)

2) Somut tarafı ise, bu taklidin ayırdına anında varıyor olmamız. Yani bir hareket yapıp, anlaşılır mı anlaşılmaz mı diye bir bekleme süremiz yok. Anında görüntü! (Rollover banner’daki haz gibi.)
3) Benzer bir eğlence için bkz. efsane Wrangler Blue Bell işi.

2) The concrete part is that, this perception of imitation is immediate. No time lapse between our movement and the digital character’s. So it creates an immediate satisfaction. (Remember enjoying rollover banners.)
3) For a similar entertatinment see legendary Wrangler Blue Bell.