Çevremizde özellikle reklam sektöründe birçok farklı konuda yetkin olan insanlar çoğalmaya başladı.
Biri artık sadece yönetmen değil, yönetmen / yapımcı / editör / web tasarımcısı veya bir başkası sadece fotoğrafçı değil aynı zamanda yazar / art direktör / gazeteci olabiliyor. Global olarak bakarsak üniversitelerdeki reklamcılık programları da öğrencilerini alanlar arası daha geçişken şekilde yetiştiriyor. Amerika’daki hangi profesöre sorarsanız sorun, reklam dünyasındaki yeni nesil kreatif insanların çeşitli alanlarda çalışmak için hem isteği hem de becerisi var diyecektir. Yani tek bir role tek bir mesleğe atanmak ilgilerini çekmeyecektir.
Oregon Üniversitesi Habercilik ve İletişim Bölümü reklam direktörü Prof. Deborah Morrision “Yeni nesil dünyayı belirli iş tanımları üzerinden görmüyor. Çeşitli diller konuşabiliyorlar ve genelde akıcı bir şekilde.” diyor.
Birkaç ajans bu genç, kapsamlı ve etikete dirençli gençlerle çalışma fırsatlarını görmeye başladı. Bunlardan biri olan Havas, yeni mezunları hiyerarşi, engeller ve iş tanımları arasında boğmadan N8tive adında yeni bir girişim oluşturdu. Bu kreatif insanlara en iyi brieflere ulaşma ve çözüm üretmek için farklı becerilerini kullanabilme imkanı sunuluyor. Vinod “Gençler bugün üniversitelerden ateşli bir kreatif ruh ve sürekli yaratmak için istekle geliyorlar. Tam bir karışımlar. Tanımlamak ise onları sınırlamak anlamına gelir” diyor.
Diğer ilerici ajanslar çeşitli ve ‘uyumsuz’ insan fikrini benimsediklerini ileri sürüyorlar. Ama çoğu için hala aynı iş geçerli. Ekipler topluca birkaç beceriye sahip olabiliyor ama tek tek bireylerin eski iş tanımlarına uyması gerekiyor.
Ajansların yazarlar, sanatçılar veya yazılımcılar için açık pozisyonları olması ve bu rollerden iki üç tanesinin birleştirilmemesi aslında anlaşılır. Bu tam olarak müşterilerin iş kapsamı ve ajansın bunu karşılamasından kaynaklanan bir istihdam planı. Kaçınılmaz bir şekilde bu plan sonuçları ajansın her zaman kullandığı eski pozisyonları yansıtan tam zamanlı çalışanlar oluyor. Bu planda 1,5 metin yazarı veya 2,5 art direktör olabilir ama genelde 0,75 yazılımcı, fotoğrafçı veya editör olamaz.
Yeni nesil kreatifler için müzik yapabilen bir metin yazarı veya haftasonları resim yapan bir art direktör olmak onları yeterince tatmin etmeyebilir. Yeni gelişen çoğu kreatif sanat meraklısı değil, sektörün onları yerleştirmek istediği iş tanımından çok daha kapsamlı ve yeni rollere hevesliler.
Bu nesle göre şekillenen yeni tip ajanslarla rekabet için uzun çalışma saatlerinden ve çok az maaş başlangıçlarından uzaklaşmak iyi bir başlangıç olabilir. Neden farklılık yaratanları gerçekten kucaklayan, cesaretlendiren ve onlara alan tanıyan kreatif işler yapmayalım ki? Gençlerin çalışabileceği ve sınırlamaların olmadığı projeler geliştirilebilir. Para kazanmak tabii ki de önemli ama yaptıkları işin onları tatmin etmesi ve tek bir rolde sınırlı kalmamak çok daha önemli durumda.
Adweek’ten derlenmiştir.
Görseller Shutterstock.
